Με λόγο μεστό και συμπυκνωμένο, η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Μαρία Ρεπούση, δίνει την πρώτη της συνέντευξη σε Πειραϊκό MME, στην ηλεκτρονική μας εφημερίδα mellon.gr. Κάνοντας απολογισμό των οκτώ μηνών της βουλευτικής της θητείας, αναφέρεται στα προβλήματα του Πειραιά, αλλά δεν μένει σε αυτά. Καταθέτει τις προτάσεις της για την Ράλλειο, για τον Πύργο, για την βίλα Ζαχαρίου και το Μικρολίμανο, ενώ αναφέρεται εκτενώς και στο λιμάνι της πόλης. Στην ερώτηση τι έχει κάνει εκείνη για τον Πειραιά και τα νησιά, αποκαλύπτει το πλούσιο παρεμβατικό της έργο. Διαβάστε, την έτσι κι αλλιώς ενδιαφέρουσα συνέντευξη της Μαρίας Ρεπούση.

Είστε ήδη 8 μήνες βουλευτής Α΄ Πειραιά. Ποια είναι κατά τη γνώμη σας τα κυριότερα προβλήματα της πόλης του Πειραιά; Ο Πειραιάς είναι μια όμορφη και προνομιακή από πολλές απόψεις πόλη. Ιστορία, πολιτισμός, θάλασσα, λιμάνι. Οι πόλεις όμως όσο προνομιακές και αν είναι δεν εξελίσσονται αν δεν δει κανείς την προοπτική της ανάπτυξής τους, δεν τη σχεδιάσει και δεν εντάξει τα έργα αυτά στις χρηματοδοτικές δυνατότητες που έχει η χώρα. Ο Πειραιάς δυστυχώς δεν είχε την τύχη να διοικηθεί από δημοτικές αρχές που διέπονταν από αντίστοιχη λογική. Η πόλη εγκαταλείφθηκε και μαράζωσε. Έτσι ακριβώς οδηγηθήκαμε στη σημερινή κατάσταση με τη δραστική συρρίκνωση κάθε είδους δραστηριότητας στην πόλη. Η κατάσταση είναι πια δραματική. Φαίνεται στα άδεια μαγαζιά της πόλης, στην υποχώρηση κάθε οικονομικής δραστηριότητας. Μόνο το Δημοτικό θέατρο ανακαινισμένο και πανέμορφο στέκεται μάρτυρας του περασμένου μεγαλείου του Πειραιά. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι ενώ η αποκατάσταση του Δημοτικού Θεάτρου έχει ολοκληρωθεί από τον Αύγουστο ακόμα δεν έχει παραληφθεί και τεθεί σε λειτουργία από τη δημοτική αρχή. Θα έλεγα λοιπόν ότι το πρώτο πρόβλημα είναι η έλλειψη σχεδιασμού για την ανάπτυξη της πόλης. Ένα σχέδιο που θα βγάλει τον Πειραιά από το τέλμα του και θα τον κάνει μια σύγχρονη πόλη με κοινωνικό ιστό, με οικονομικές και κοινωνικές δραστηριότητες με ζωή. Ένα σχέδιο που θα αντιμετωπίσει την πλήρη απουσία αστικού πρασίνου, τη συρρίκνωση των ελεύθερων χώρων, το κυκλοφοριακό, την έλλειψη χώρων στάθμευσης, την απουσία σύνδεσης του λιμανιού με την πόλη και τους δημότες. Τι έχετε κάνει εσείς έως σήμερα για τον Πειραιά; Είμαι σε επαφή με την πόλη, τους πολίτες και τους φορείς της. Ακούω προσεκτικά, μαθαίνω και παρεμβαίνω σε καθημερινή βάση. Έχω ξεκινήσει πριν από την εκλογή μου ακόμα επισκέψεις σε όλους τους χώρους, δημόσιους και μη καθώς και συναντήσεις με τους τοπικούς φορείς. Συζητώ για τα προβλήματα και τις δυσλειτουργίες, μελετώ λύσεις με τους συνεργάτες μου και τις προωθώ, είτε κοινοβουλευτικά, είτε απευθυνόμενη στις αρμόδιες αρχές. Χαρακτηριστικά αναφέρω τις επισκέψεις μου στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά, που φιλοξενεί ανεκτίμητους θησαυρούς, το Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα Παιδικής Προστασίας, τη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, την ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ Πειραιά, τον Πειραϊκό Σύνδεσμο αλλά και τη Δημοτική Αρχή, τη Διοίκηση του ΟΛΠ, το Επαγγελματικό Επιμελητήριο, το Δικηγορικό Σύλλογο, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο κ.α. Δεν πρόκειται όμως μόνον για επισκέψεις αλλά και για παρακολούθηση των ζητημάτων που τίθενται στη διάρκεια αυτών των επισκέψεων. Η κοινοβουλευτική μου δραστηριότητα είναι επίσης έντονη και διαρκής για τα ζητήματα που αφορούν την πόλη του Πειραιά. Έχω καταθέσει ερωτήσεις για την αποκατάσταση και λειτουργία του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, για τα προβλήματα που εγείρει η μεταφορά των λυμάτων της Ανατολικής Αττικής στην Ψυττάλεια, για τη διαχείριση και λειτουργία της Μαρίνας Ζέας, για την πορεία των εργασιών επέκτασης του Μετρό, για την μεταστέγαση των δικαστηρίων Πειραιά, για το κύμα ρατσιστικών επιθέσεων στις πειραϊκές συνοικίες, για την έλλειψη αντικαρκινικών φαρμάκων στο Μεταξά, για την έλλειψη προσωπικού του Ζάννειου Πρότυπου Πειραματικού Σχολείου Πειραιά κ.α. Το γραφείο μου επίσης είναι ανοιχτό σε όλους. Τόσο σε φορείς της πόλης, όσο και στους δημότες. Ποιες οι δικές σας προτάσεις; Η πρώτη δέσμη προτάσεων αφορά στη βιωσιμότητα του Πειραιά ως ανθρώπινης πόλης. Βιώσιμη πόλη σημαίνει να μπορείς να περπατάς στους δρόμους και να μην εμποδίζεσαι διαρκώς από τα τραπεζοκαθίσματα και κάθε λογής πάγκους, να υπάρχουν παιδικές χαρές για να παίζουν τα παιδιά, ελεύθεροι χώροι για τους πολίτες, ανοικτή πρόσβαση στο θαλάσσιο μέτωπό της. Άρα υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων και απόδοση χώρων στους πολίτες. Θα πρέπει επίσης να τελειώσουμε με τα κουφάρια, σημείο κι αυτό της παρακμής του Πειραιά. Ο Πειραιάς διαθέτει τρία σε περίοπτα σημεία: στο Δημοτικό, η πρώην Ράλλειος, στο λιμάνι ο Πύργος, στο Μικρολίμανο: η βίλα Ζαχαρίου. Αυτά ή πρέπει να αξιοποιηθούν ή πρέπει να πέσουν. Η πρώην Ράλλειος θα μπορούσε να γίνει το δικαστικό μέγαρο της πόλης λύνοντας το οξύ πρόβλημα των δικαστηρίων του Πειραιά και αναβαθμίζοντας το κέντρο του Πειραιά. Η επέκταση του μετρό στο Δημοτικό Θέατρο είναι η απάντηση στην έλλειψη θέσεων στάθμευσης. Ο Πύργος θα μπορούσε να στεγάσει το Δημαρχείο απελευθερώνοντας για τα γραφεία των δικαστηρίων και το χώρο που καταλαμβάνει τώρα η δημοτική αρχή. Η βίλα Ζαχαρίου τέλος στο Μικρολίμανο θα μπορούσε να γίνει Μουσείο της Ιστορίας του Πειραιά που είναι πλούσια σε διάρκεια και σημασία. Στον πολιτισμό μπορούν να γίνουν πάρα πολλά με κέντρο το Δημοτικό Θέατρο αλλά και τους άλλους πολιτιστικούς χώρους. Στο οικονομικό επίπεδο, προτείνω να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της πόλης για να υποστηρίξουμε την τόνωση της δραστηριότητας της και την ανάκαμψη της. Το πρώτο είναι το λιμάνι της. Δεν είναι δυνατόν να μην κερδίζει τίποτα η πόλη απ’ αυτό. Λιμάνι σημαίνει πολλά. Σημαίνει κρουαζιέρα από την οποία ο Πειραιάς πρέπει να ωφελείται. Είναι άδικο να έρχονται χιλιάδες τουρίστες στο λιμάνι και η πόλη να μην τους αντιλαμβάνεται. Η δημοτική αρχή σε συνεργασία με τον ΟΛΠ οφείλουν ν’ ανοίξουν τα μονοπάτια εκείνα που θα επιτρέψουν στους τουρίστες να επισκέπτονται το Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά για παράδειγμα, να κάνουν τη βόλτα τους στο Μικρολίμανο, να ψωνίζουν τα δώρα τους από τα μαγαζιά της πόλης. Άμεση συνεπώς προτεραιότητα είναι η αξιοποίηση της κρουαζιέρας αλλά και της συνολικής κίνησης που παρουσιάζει το λιμάνι του Πειραιά. Πολλοί οραματιζόμαστε τον Πειραιά μητροπολιτικό κέντρο της Μεσογείου, που θα αξιοποιεί πέραν από το εμπορικό – ναυτιλιακό πλεονέκτημα του λιμανιού, την ιστορική αξία της πόλης και τις δυνατότητες εξέλιξης της. Επιθυμούμε μια πόλη που θα κατορθώσει να μετατραπεί μαζί με τα νησιά που την περιβάλλουν σε τουριστικό πόλο. Θέλουμε όσοι επισκέπτονται τον Πειραιά για να συνεχίσουν μετά σε κάποιο νησί, να μένουν τουλάχιστον για λίγο στην πόλη μας, να τη γνωρίζουν και να θέλουν να την επισκεφθούν εκ νέου. Πρέπει επίσης το λιμάνι να ενωθεί πάλι με την πόλη. Δεν νοείται Πειραιάς χωρίς λιμάνι και δυστυχώς προς το παρόν είναι αποκομμένα το ένα από το άλλο. Με την ολοκλήρωση της Πολιτιστικής Ακτής ευελπιστώ πως αυτό θα αλλάξει λίγο. Πέραν αυτών όμως απαραίτητα και άμεσα αναγκαία είναι η ρύθμιση του κυκλοφοριακού, η αύξηση και διατήρηση του πρασίνου και η τόνωση της εμπορικής κίνησης, ώστε να αλλάξει λίγο το κλίμα στην πόλη. Για όλα αυτά βρίσκομαι σε διαρκή επικοινωνία με τους αρμόδιους φορείς και πιέζω όσο και όπου μπορώ για τη ταχύτερη και ορθότερη διευθέτηση τους. Ποια η δραστηριότητα σας στα νησιά που ανήκουν στην Α΄ εκλογική περιφέρεια Πειραιά; Είναι όσο συχνή οι κοινοβουλευτικές μου υποχρεώσεις το επιτρέπουν. Έχω επισκεφθεί όλα τα νησιά της εκλογικής περιφέρειας Α΄ Πειραιά μετά την ανάληψη των βουλευτικών μου καθηκόντων, έχω κατ’ ιδίαν αναγνωρίσει τα προβλήματα που εγείρει η νησιωτικότητα και έχω συμβάλει στην εξεύρεση λύσεων σε τοπικά προβλήματα. Έχω πραγματοποιήσει επισκέψεις στα Κύθηρα, στις Σπέτσες, στην Ύδρα, στον Πόρο και στην Τροιζηνία και φυσικά στην Αίγινα. Σε όλες μου τις επισκέψεις συναντήθηκα με τα μέλη της κάθε δημοτικής αρχής και τους φορείς των νησιών, ενημερώθηκα για τα σημαντικά προβλήματα της καθημερινότητας τους και τα προώθησα με τη βουλευτική μου ιδιότητα. Καθοριστική ήταν για παράδειγμα η συμβολή μου στην έγκρισή της δημοπράτησης του έργου της κατασκευής του υποθαλάσσιου σωλήνα υδροδότησης της Αίγινας, ένα έργο πνοής για το νησί που θα λύσει σημαντικό μέρος των καθημερινών προβλημάτων των δημοτών. Επιθυμώ η παρουσία μου να είναι διαρκής. Εκεί εξάλλου αναγνωρίζω τη βουλευτική αξία της ψήφου που μου εμπιστεύτηκαν οι πολίτες. Και το εξακριβώνω σε κάθε επίσκεψη μου βλέποντας την έκπληξη που προκαλούν οι επισκέψεις μου στα νησιά εκτός εκλογικής περιόδου. Είναι κρίμα το αυτονόητο να γίνεται ζητούμενο.