19-11-2014
Γνωρίζετε, δεν λέω κάτι πρωτότυπο, τόσο η κρίση που περνά η χώρα μας όσο και οι πολιτικές που έχουν επιλεγεί για να αντιμετωπίσουν την κρίση, πλήττουν όλο και περισσότερο την υγεία και την περίθαλψη που είναι ένα από τα βασικά δικαιώματα, όχι μόνο των Ελλήνων πολιτών, αλλά σύμφωνα με το Σύνταγμα και όσων διαμένουν στη χώρα αυτή. Η Ελληνική Πολιτεία, είναι υποχρεωμένη να παρέχει το βασικό αυτό δικαίωμα σε όλους τους διαμένοντες, ανεξάρτητα αν έχουν την ελληνική ιθαγένεια ή όχι.
Τα προβλήματα είναι πάρα πολλά. Τελευταία, συμμετέχοντας στην Επιτροπή Κοινωνικών υποθέσεων της Βουλής, έχω τη δυνατότητα να δω με μια πιο σφαιρική ματιά, έξω από την περιφέρεια στην οποία εκλέγομαι, πόσα πολλά είναι τα προβλήματα στη στελέχωση των νοσοκομείων, στην απουσία βασικών δομών υγείας και περίθαλψης στις απομακρυσμένες περιοχές της χώρας, νησιά και χωριά.
Λέω ένα παράδειγμα. Στα Αντικύθηρα δεν έχουν για πολλούς μήνες ούτε καν αγροτικό γιατρό, δεν υπάρχει καμία μονάδα πρωτοβάθμιας υγείας, τίποτα απολύτως. Είναι ένα νησί που συνδέεται με το κοντινότερο του νησί, τα Κύθηρα και είναι μεγάλη η απόσταση, δύο φορές την εβδομάδα. Λοιπόν, καταλαβαίνετε πως οι κάτοικοι μένουν σε αυτές τις περιοχές και δεν είναι το μόνο παράδειγμα. Έχουμε σε πάρα πολλές περιπτώσεις υπολειτουργία διότι δεν είναι μόνο το νοσηλευτικό προσωπικό που απουσιάζει αλλά, για παράδειγμα, μπορεί να λείπει ο οδηγός του ασθενοφόρου ή μπορεί να λείπει το ασθενοφόρο για να μεταφέρει ασθενείς.
Άρα, είναι ένας τομέας που πλήττεται από την κρίση και εγώ θα δεχτώ ότι το να έχουμε ευαίσθητους ανθρώπους, ανεξάρτητα από κόμμα στην ηγεσία του Υπουργείου Υγείας είναι πολύ σημαντικό γιατί ίσως πολλά πράγματα δεν μπορούν να κάνουν, αλλά μπορούν να κάνουν κάποια.
Θα περάσω στα θέματα που έθιξε η κυρία Υπουργός στην ενημέρωση της και θα ξεκινήσω από τον θηλασμό. Χαίρομαι για την ευαισθησία που δείχνει το Υπουργείο στο ζήτημα του θηλασμού, ωστόσο υπάρχει ένα ζήτημα εδώ που δεν το είπαμε και που δεν το λύνει ούτε η τράπεζα θηλασμού, ούτε οι χώροι θηλασμού, ούτε τίποτα, η εργαζόμενη μητέρα είναι υποχρεωμένη να γυρίσει στη δουλειά της σε 40 μέρες και εάν δεν έχει πάρει άδεια προ τοκετού και την συγκεντρώσει όλοι μαζί, πάει στο δίμηνο, στο τρίμηνο. Μιλάω για τον ιδιωτικό τομέα και στο δημόσιο τομέα στο εννιάμηνο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό εμπόδιο για τον θηλασμό, γιατί, όπως και να το κάνουμε και όσες είμαστε γυναίκες αλλά και οι άνδρες εδώ γνωρίζουν διότι περάσαμε αυτή την περίοδο της ζωής μας, ότι όταν εργάζεσαι στην ουσία δεν μπορείς να θηλάσεις, τα ωράρια είναι εξοντωτικά, είναι μεγάλα και κυρίως στον ιδιωτικό τομέα. Ο θηλασμός είναι κάτι το οποίο εφόσον γίνεται μπορεί να συνεχίζεται. Άρα, θα έλεγα ότι αφού ο μητρικός θηλασμός μπαίνει στο επίκεντρο μιας πολιτικής προτεραιότητας, θα έπρεπε να δείτε τι μπορεί να γίνει και στον ιδιωτικό τομέα, εκτός από τους χώρους θηλασμού και τις τράπεζες. Θα ήθελα να μας ενημερώσετε, εφόσον συμφωνείτε, τι σκοπεύετε να κάνετε.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ – ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Υγείας): Είναι μέσα στο νομοσχέδιο αυτό.
ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ: Ότι είναι στον νομοσχέδιο μας το είπατε, τι προβλέπει το νομοσχέδιο δεν μας είπατε.
Το δεύτερο είναι σε ό,τι αφορά στους ανασφάλιστους πολίτες. Γνωρίζουμε ότι με βάση μια νομοθετική ρύθμιση που προηγήθηκε στη Βουλή, υπήρξαν δύο, κοινές υπουργικές αποφάσεις που αφορούν στην κάλυψη των ανασφάλιστων σε ό,τι αφορά την νοσοκομειακή κάλυψη και σε ότι αφορά την ιατροφαρμακευτική κάλυψη. Νομοθετικά το ζήτημα λύθηκε, στην πράξη όμως παραμένει άλυτο, διότι όπως μας ενημέρωσε και μια αναφορά που μας έστειλε το Σωματείο των Νοσοκομειακών Γιατρών, αλλά όπως και εμείς από τις επισκέψεις μας στα νοσοκομεία έχουμε τη δυνατότητα να διαπιστώσουμε για πολλούς λόγους, θα αναφέρωτους λόγους. Πρώτον, οι ανασφάλιστοι είναι ανενημέρωτοι, δεν γνωρίζουν ότι έχουν δικαίωμα στην νοσοκομειακή περίθαλψη και στην ιατροφαρμακευτική, με βάση την υπογραφή των καινούργιων υπουργικών αποφάσεων. Δεύτερον, δεν είναι ενημερωμένο το διοικητικό και το νοσηλευτικό προσωπικό στα μεγάλα νοσοκομεία της χώρας, ότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν δικαίωμα στην νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη. Τρίτον, κάτι που περνάει άμεσα από το χέρι σας, όχι ότι και τα άλλα δύο δεν περνούν, διότι με την ενημέρωση και την συνεχή υπενθύμιση ίσως κάποια στιγμή γίνει, το τρίτο, λοιπόν, είναι η τριμελής επιτροπές των νοσοκομείων. Ο νόμος ορίζει ότι για να γίνει όλο αυτό και να παρέχεται το δικαίωμα θα πρέπει αυτές να υπάρχουν και να συνεδριάζουν, σε άλλα νοσοκομεία υπάρχουν και συνεδριάζουν αυτές οι τριμελής επιτροπές, σε άλλα υπολειτουργούν και δεν συνεδριάζουν. Κοιτάξτε το αυτό, διότι μία θετική πρωτοβουλία της ελληνικής πολιτείας σε ό,τι αφορά τους ανασφάλιστους είναι μια πρωτοβουλία που μένει για ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού στα χαρτιά, εφόσον δεν υλοποιείται με τον πιο σωστό τρόπο. Στη μεγάλη ομάδα των ανασφάλιστων είναι φυσικά και όσοι η κυρία Υπουργός είπε ότι έχασαν τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα γιατί πέρασαν την ανεργία, σε μια χώρα που η ανεργία αυξάνεται δραματικά, αλλά υπάρχουν και οι μετανάστες. Οι μετανάστες είναι άνθρωποι, είτε έχουν χαρτιά που περιλαμβάνονται στις ρυθμίσεις, είτε δεν έχουν χαρτιά και δεν περιλαμβάνονται στις ρυθμίσεις. Υπάρχουν επίσης, πολλοί μετανάστες που αναμένουν πάρα πολλούς μήνες τα χαρτιά τους, πρέπει να δείτε ευεργετικές διατάξεις έτσι ώστε να τους συμπεριλάβετε όλους στο δικαίωμα της περίθαλψης και της υγείας.
Θα περάσω σε μερικά άλλα θέματα που θίχθηκαν εδώ. Το σύστημα της κατ' οίκον νοσηλεία και διορθώστε με αν κάνω λάθος, είναι ένας θεσμός που θα μπορούσε εάν λειτουργήσει σωστά, εάν λειτουργήσει καλά, να αποσυμφορήσει τα νοσοκομεία και να ανεβάσει το επίπεδο της ποιότητας της υγείας στη χώρα μας. Σε πολλά από τα νοσοκομεία της χώρας τα κρεβάτια τους είναι καλυμμένα με ανθρώπους, οι οποίοι θα μπορούσαν να είναι αντικείμενο περίθαλψης του κράτους στην κατ' οίκον νοσηλεία, είτε γιατί βρίσκονται σε ένα τελικό στάδιο και το νοσοκομείο δεν έχει κάτι να τους προσφέρει, δυστυχώς, κρατάνε όμως τη θέση αυτή από έναν άλλον ασθενή που έχει ανάγκη να μπει σε ένα νοσοκομείο για να τον περιθάλψουν. Αυτό το κατ’ οίκον σύστημα νοσηλείας θα πρέπει να το δει και στην προοπτική, όχι μόνο αναβάθμισης της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στη χώρα μας, αλλά και αποσυμφόρησης των μεγάλων νοσοκομείων της χώρας μας.
Κυρία Υπουργέ, θα πρέπει να δείτε και τους ξενώνες, υπάρχουν σε κάθε περιοχή ιδιωτικές κλινικές που έχουν κλείσει, κάποτε τα νοσοκομεία της χώρας επινοικιάζαντις κλινικές αυτές για να αναπτύξουν δράσεις, ας πούμε, στον Πειραιά είχαμε μια ιδιωτική κλινική που θυμάμαι ότι είχε γίνει το παιδιατρικό κέντρο του Τζανείου νοσοκομείου. Αυτές οι δομές έχουν κλείσει. Οι ξενώνες μπορούν επίσης να είναι μια ενδιάμεση βαθμίδα ανάμεσα στην κατ' οίκον νοσηλεία και στην νοσοκομειακή περίθαλψη. Είναι σκέψεις που έχουν έρθει μέσα από την επαφή με τους πολίτες και τα προβλήματα, εννοείται ότι στο πλαίσιο του προϋπολογισμού που έχετε, που ξέρω ότι είναι μικρός, να δείτε τι μπορεί να γίνει εκεί.
Σε ό,τι αφορά στα κέντρα οικογενειακού προγραμματισμού μας αναφέρεται ότι είναι 9 σε όλη τη χώρα. Το ερώτημά μου είναι, λειτουργούν; Μου κάνει εντύπωση ότι σε πολλές από τις δομές που φτιάχνει το κράτος και δεν είναι μόνο τα κέντρα οικογενειακού προγραμματισμού, στα συμβουλευτικά κέντρα θα έχουμε την κυρία Κόλλια στην επόμενη συνεδρίαση μας εδώ ή τους ξενώνες κακοποιημένων γυναικών κτλ, εμείς οι Βουλευτές ποτέ δεν έχουμε στοιχεία για το πόσοι άνθρωποι απευθύνονται σε αυτά τα κέντρα και πόσοι τελικά εξυπηρετούνται. Τα κέντρα φυσικά δεν είναι τα ντουβάρια και εάν υπολειτουργούν, κάποιος λόγος θα υπάρχει, γιατί γνωρίζουμε ότι και στο ζήτημα του οικογενειακού προγραμματισμού, αλλά και στα άλλα ζητήματα που ανέφερα υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη κοινωνική ανάγκη. Άρα, έχουμε τα κέντρα, λειτουργούν; Είναι σωστά στελεχωμένα; Είναι ενημερωμένοι οι πολίτες; Καλώς ή κακώς στην εποχή μας τα πάντα χρειάζονται μια καμπάνια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, γιατί αλλιώς δεν γνωρίζει ο κόσμος για να απευθυνθεί σε αυτά τα κέντρα.
Δεν θέλω να μονοπωλήσω τη συζήτηση. Θα ήθελα μόνο να πω μια κουβέντα για τα παιδιά. Τι έγινε εκείνο το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα παιδιά, κυρία Υπουργέ; Είχαμε πει και στη δικιά μας Επιτροπή, το είχαμε από καιρό θέσει ως προτεραιότητα.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΟΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ (Υφυπουργός Υγείας): Βεβαίως, η Επιτροπή μας, και αύριο παρουσιάζεται στην Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής. Δεν αμελούμε τίποτα απ' αυτά που είχαμε θέσει.
ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ: Η Διεθνής Σύμβαση, έχει επικυρωθεί από τη χώρα μας;