6.11.2012
ΜΑΡΙΑ ΡΕΠΟΥΣΗ: Γνωρίζετε πολύ καλά ότι Δημοκρατική Αριστερά δεν ψηφίζει αυτό το άρθρο και ο βασικός λόγος είναι τα εργασιακά. Διαβάζοντας το όμως, νομίζω ότι υπάρχουν και άλλα, πολύ σοβαρά θέματα που ενισχύουν την άποψή μας αυτή, να μην ψηφίσουμε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Θα ήθελα να αναφερθώ ειδικότερα στο κομμάτι «Θ», τις ρυθμίσεις θεμάτων Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού. Δεν κατανοούμε γιατί αυτό το κομμάτι είναι τμήμα αυτού του νομοσχεδίου. Θίγει πάρα πολύ σοβαρά θέματα που αφορούν την εκπαίδευση. Τα θέματα αυτά χρειάζονταν διαβούλευση και θα έπρεπε να περάσουν από την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων. Για ποιο λόγο αποτελούν τμήμα του μεσοπρόθεσμου, θα ήθελα παρακαλώ, η κυβέρνηση να μπορεί να το εξηγήσει. Με τον τρόπο αυτό, με την απουσία της διαβούλευσης για τόσο σημαντικά ζητήματα, στην ουσία οξύνουμε τις αντιθέσεις και μεγαλώνουμε την αντιπαράθεση απέναντι στο σχέδιο νόμου που κατεβάζει η κυβέρνηση.
Θα πω συγκεκριμένα ποια είναι, κατά τη γνώμη μου, τα μείζονα ζητήματα που θέτει αυτό το τμήμα του σχεδίου νόμου. Το «Θ2» στην ουσία καταργεί τις οργανικές θέσεις των καθηγητών πρωτοβάθμιας, των δασκάλων και των καθηγητών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Γνωρίζετε αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, ότι οι οργανικές θέσεις των εκπαιδευτικών είναι μια κατάκτηση μετά από πάρα πολλά χρόνια αγώνων. Βέβαια, όπως πολλές από τις κατακτήσεις κατάντησαν στο τέλος να έχουν και αρνητικές συνέπειες. Για παράδειγμα, όταν η χώρα μας αδυνατεί να προσλάβει και να διορίσει εκπαιδευτικούς, έχουμε περιοχές όπου περισσεύουν οι εκπαιδευτικοί και άλλες περιοχές που λείπουν και αυτούς τους εκπαιδευτικούς που περισσεύουν, η πολιτεία δεν μπορεί να τους μετακινήσει, γιατί έχουν οργανικές θέσεις.
Πράγματι, αυτό είναι μια αρνητική συνέπεια αυτού του δικαιώματος. Πώς έρχεται τώρα ο νομοθέτης να διορθώσει αυτή την αρνητική συνέπεια; Λέει: Με απόφαση Υπουργού μετακινούνται οι καθηγητές από βαθμίδα σε βαθμίδα και από περιοχή σε περιοχή. Αυτό είναι λάθος. Υπάρχουν θεσμικά όργανα, όπως είναι τα Υπηρεσιακά Συμβούλια. Δεν μπορεί ο νομοθέτης να αυθαιρετεί. Δεν μπορεί να ενισχύει τη δύναμη του Υπουργού, να κάνει αυτές τις μεταθέσεις, ανεξάρτητα από κριτήρια και ανεξάρτητα από Υπηρεσιακά Συμβούλια. Θα έλεγα λοιπόν κ. Υπουργέ, ακόμα και την ύστατη στιγμή, να διαφυλάξετε το κύρος του θεσμού των Υπηρεσιακών Συμβουλίων και να μην δώσετε αυτό το δικαίωμα στον Υπουργό Παιδείας να κάνει αυτές τις μετατάξεις, ανεξάρτητα από τις αποφάσεις των θεσμικών οργάνων. Αυτό είναι ένα παράδειγμα, για να δείξω ότι αυτές οι ρυθμίσεις που αφορούν την εκπαίδευση έχουν πάρα πολύ σοβαρά ζητήματα, ακόμα και αν εκκινούν από σωστές διαπιστώσεις.
Περνάω στο δεύτερο ζήτημα, που αφορά τη θέσπιση κέντρων δια βίου μάθησης, δύο επιπέδων. Πράγματι, μας χρειάζονται τέτοια κέντρα. Η δια βίου μάθηση είναι ένα στοίχημα της εποχής μας. Ωστόσο, ο νομοθέτης φτιάχνει δύο επίπεδα δια βίου μάθησης, ένα και δύο. Από πού τα συναρτά; Τα συναρτά από την κτηριολογική υποδομή. Μα πού ακούστηκε εκπαιδευτήριο να συναρτά το επίπεδο από τα κτήρια και όχι από το περιεχόμενο σπουδών, από το κοινό στο οποίο απευθύνεται και από το περιεχόμενο της μάθησης;
Ένα τρίτο κριτήριο αφορά τους διδάσκοντες σε κολέγια. Γνωρίζετε ότι η ιστορία των κολεγίων είναι ένα επίδικο ζήτημα και στο εσωτερικό της εκπαιδευτικής κοινότητας και στο εσωτερικό της κοινωνίας. Θεσπίζετε κολέγια, χωρίς να ορίσετε τα προσόντα των ανθρώπων που θα διδάσκουν σε αυτά. Λέτε: αντίγραφο πτυχίου ή μεταπτυχιακό ή διδακτορικό τίτλο σπουδών. Μα δεν μπορεί να διδάσκει κάποιος σε κολέγιο χωρίς να έχει διδακτορικό πτυχίο, διδακτορικό δίπλωμα.
Έχετε απορυθμίσει σε πάρα πολύ σημαντικό βαθμό αυτή την παροχή ιδιωτικής εκπαίδευσης και σας καλώ να δείτε και με αυτό το μάτι της μεταρρύθμισης που φέρνετε, σχετικά με την παροχή της ιδιωτικής εκπαίδευσης στη χώρα μας. Ευχαριστώ πολύ.