22.12.2014

Αγαπητοί συνάδελφοι,

το σχέδιο νόμου που συζητάμε σήμερα δεν είναι σίγουρα ένα νομοσχέδιο που βλέπει συνολικά το Εθνικό Σύστημα Υγείας, παρατηρεί τις παθογένειές του και λειτουργεί διορθωτικά. Θα ήταν βέβαια χρήσιμο κάτι τέτοιο, καθώς από την καθιέρωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας το 1983 και παρά τις σημαντικές βελτιώσεις που έχει υποστεί σε όλη αυτή τη διάρκεια που έχει μεσολαβήσει, χρειάζεται και πάλι να το δούμε συνολικά.

Για παράδειγμα θα έπρεπε, κατά την άποψή μας, η Κυβέρνηση, αν επιθυμούσε μια ουσιαστική μεταρρύθμιση του συστήματος που δεν υπακούει μόνο σε δημοσιονομικά κριτήρια -όχι ότι και αυτά δεν είναι απαραίτητα- αλλά σε περισσότερο διαρθρωτικά κριτήρια, να απαλλάξει το Εθνικό Σύστημα Υγείας από τον ακραία πελατειακό και κομματικό χαρακτήρα του.

Λέμε και ξαναλέμε ότι δεν είναι δυνατόν οι διοικητές των νοσοκομείων και των οργανισμών να συνεχίζουν να επιλέγονται με κομματικά κριτήρια. Φέρνετε στην Επιτροπή -για έκφραση γνώμης των μελών της Επιτροπής- υποψηφίους για τη διοίκηση των μεγάλων υγειονομικών περιφερειών της χώρας που στα βιογραφικά τους έχουν κατά κύριο λόγο τις κομματικές περγαμηνές τους, καθώς γνωρίζουν ότι αυτές είναι ικανές για να πάρουν τη θέση.

Το σύστημα αυτό πρέπει να τελειώσει. Η διοίκηση των μονάδων υγείας στα ευνομούμενα κράτη είναι πια αντικείμενο που διδάσκεται στα πανεπιστήμια και θα πρέπει αυτές οι θέσεις να προκηρύσσονται και να επιλέγονται οι διευθυντές με αξιοκρατικά κριτήρια.

Επίσης, το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας οφείλει, κατά τη γνώμη μας, να διασφαλίσει τη λειτουργία του προκειμένου να παίξει τον ουσιαστικό του ρόλο που –επαναλαμβάνω- είναι για την άποψη της Δημοκρατικής Αριστεράς να αξιολογεί σωστά τις Υπηρεσίες Υγείας που πρέπει να παρέχει η πολιτεία στους πολίτες και τελικά να λειτουργεί για το συμφέρον των πολιτών.

Ένα δεύτερο μεγάλο ζήτημα, με το οποίο φυσικά αυτό το σχέδιο νόμου δεν ασχολείται, είναι ο νοσοκομειακός χάρτης.

Κατά τη γνώμη μας, δεν είναι δυνατόν να κλείνουν νοσοκομειακές μονάδες χωρίς συνολικό σχεδιασμό. Επίσης, είναι παράλογο να υπάρχουν πολλά μικρά νοσοκομεία σε έναν νομό και η συντριπτική πλειοψηφία των περιστατικών να φεύγει εκτός νομού όταν αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα υγείας, που χρειάζεται νοσοκομειακή περίθαλψη.

Ένα τρίτο ζήτημα γι’ αυτή την ουσιαστική διαρθρωτική μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας είναι η μεταρρύθμιση που αφορά το φάρμακο, με στόχο, όπως υποστηρίζουμε εμείς, την εξυγίανση και τον εξορθολογισμό του όλου κυκλώματος και του όλου κύκλου παραγωγής, εμπορίας και χρήσης φαρμάκων.

Η πάταξη της σημερινής υπερκατανάλωσης φαρμάκων, με την οποία εμείς ως Δημοκρατική Αριστερά συμφωνούμε, δεν μπορεί να αναστείλει την απρόσκοπτη εξασφάλιση των φαρμάκων που χρειάζονται οι πολίτες. Έτσι, λοιπόν, λέμε «ΝΑΙ» στην αύξηση της χρήσης γενόσημων φαρμάκων, αλλά πρέπει να διασφαλίζονται όλες οι προϋποθέσεις ποιότητας, ασφάλειας και αποτελεσματικότητας. Άρα, εμείς λέμε ότι πρέπει να ενισχυθούν οι έλεγχοι της πολιτείας, έτσι ώστε αυτά τα γενόσημα φάρμακα να είναι εκείνα που χρειάζονται οι πολίτες.

Επίσης, υποστηρίζουμε ότι η καταπολέμηση της κατευθυνόμενης συνταγογράφησης και της διαπλοκής δεν πρέπει να επιφέρει μετάθεση της ευθύνης από τον γιατρό στον φαρμακοποιό ούτε να συνεπάγεται την τυφλή χρήση του φθηνότερου φαρμάκου, όταν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί που διαθέτει η ελληνική πολιτεία δεν επαρκούν για την επιβεβαίωση της θεραπευτικής τους αξίας ούτε για την παρακολούθηση της ασφάλειάς τους.

Κατά την άποψή μας, κλειδί για την ομαλή εφαρμογή της χρήσης γενοσήμων αποτελεί η προσεκτική ένταξη των φαρμάκων σε αυτό το σύστημα, ξεκινώντας από τα φάρμακα προτεραιότητας, βάσει κατανάλωσης και κόστους και εφόσον για κάθε φάρμακο που εντάσσεται εξασφαλίζονται οι απαραίτητες προϋποθέσεις με βάση ειδική αποτίμηση για το καθένα και όχι με βάση μαζική εφαρμογή του μέτρου.

Το επόμενο μεγάλο θέμα, το οποίο κατά την άποψή μας θα πρέπει να απασχολήσει μια μεταρρύθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, είναι η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, για την οποία χρειαζόμαστε μια ουσιαστική διαβούλευση. Η μεταρρύθμιση αυτή θα μπορούσε να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά για την αναβάθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας που οφείλει να προσφέρει η πολιτεία στους πολίτες της, αλλά και για την ουσιαστική βελτίωση της νοσοκομειακής περίθαλψης, που είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένη στη χώρα μας.

Επίσης, ένα μεγάλο θέμα, που δεν θίγεται σε αυτό το σχέδιο νόμου, είναι η βελτίωση της σχέσης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα υγείας. Τόσο ο δημόσιος όσο και ο ιδιωτικός τομέας υγείας οφείλουν, κατά την άποψή μας, να συνεργάζονται με τρόπο που δεν θα επιβαρύνει το δημόσιο, για να αυξάνει χωρίς λόγο το όφελος του ιδιωτικού τομέα, προκαλώντας, όπως έχει χαρακτηρισθεί, «τεχνική ζήτηση» διαφόρων εξετάσεων.

Δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία οφείλουν να αξιολογούνται με τα ίδια κριτήρια, έχοντας κοινή τιμολογιακή πολιτική και προσφέροντας τις ίδιες ποιοτικά υπηρεσίες στους πολίτες.

Θέλω, επίσης, να προσθέσω εδώ την ανάγκη μιας ουσιαστικής παρέμβασης από την μεριά της πολιτείας για την ψυχική υγεία, καθώς και για την φροντίδα υγείας σε ειδικές κατηγορίες πολιτών, όπως είναι τα άτομα με αναπηρία ή οι πολίτες με χρόνια νοσήματα.

Επίσης, είναι απολύτως απαραίτητο να μεριμνήσει η πολιτεία για τον έλεγχο των εκτρώσεων, οι οποίες όπως ξέρουμε γίνονται κατά κόρον στην Ελλάδα και δεν βρίσκονται καθόλου υπό τον έλεγχο της πολιτείας. Είναι τέτοιες οι διαδικασίες για να γίνει νόμιμη έκτρωση, που οι γυναίκες προτιμούν την παράνομη οδό, η οποία δεν ελέγχεται καθόλου από τη μεριά της πολιτείας . Πρέπει, λοιπόν, το Υπουργείο Υγείας να ανοίξει κάποια στιγμή αυτό το φάκελο των παράνομων εκτρώσεων.

Ασχολείται με όλα τα παραπάνω το σχέδιο νόμου; Όχι. Με εξαίρεση τις επιμέρους ρυθμίσεις ασχολείται με το φάρμακο. Εμείς παρόλα αυτά το ψηφίζουμε, για δύο βασικούς λόγους:

Ο πρώτος είναι γιατί στα πρώτα του κεφάλαια ασχολείται με θετικό τρόπο με δύο πολύ μεγάλα θέματα, όπως είναι η άνοια και ο μητρικός θηλασμός. Με αυτά τα θέματα συμφωνούμε. Θα προσθέσουμε τα σχόλιά μας.

Δεύτερον, ψηφίζουμε το νομοσχέδιο, γιατί στο υπόλοιπο των κεφαλαίων και των άρθρων ρυθμίζει ζητήματα, εκκρεμότητες σε συντριπτική πλειοψηφία με ένα θετικό τρόπο.

Σε ό,τι αφορά την άνοια, θεωρούμε ότι χρειαζόμαστε πράγματι ένα εθνικό σχέδιο για την αντιμετώπιση της άνοιας και της Νόσου Αλτσχάιμερ. Αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα οι ασθενείς με τη νόσο υπολογίζονται σε διακόσιες χιλιάδες πολίτες. Η νόσος παρουσιάζει μεγάλη αύξηση και πρέπει σε αυτές τις διακόσιες χιλιάδες πολίτες να προσθέσουμε και τις οικογένειες των ασθενών, οι οποίες θίγονται και εμπλέκονται σε αυτήν την αρρώστια, την άνοια και το Αλτσχάιμερ.

Συμφωνούμε, λοιπόν, με αυτό το Εθνικό Σχέδιο και πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρχουν οι μηχανισμοί για την παρακολούθηση της εφαρμογής του Εθνικού Σχεδίου για τη Νόσο, γιατί διαφορετικά, αν δεν υπάρχουν μηχανισμοί παρακολούθησης, όλα αυτά τα εθνικά σχέδια κινδυνεύουν να μείνουν στα χαρτιά.

Σε ό,τι αφορά στον μητρικό θηλασμό, ο οποίος σύμφωνα με όλες τις έρευνες είναι απόλυτα ευεργετικός και για τα βρέφη και για τις μητέρες, θέλουμε να πούμε ότι η δημιουργία ευνοϊκών για τις μητέρες συνθηκών, προκειμένου να θηλάσουν τα βρέφη τους, είναι θετική.

Όμως, δεν μπορεί να αγνοείται το γεγονός ότι οι γυναίκες που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα οφείλουν να επιστρέψουν άμεσα στην εργασία τους ή αν δεν επιστρέψουν άμεσα, δεν μισθοδοτούνται. Εδώ πρέπει να θέσουμε το ερώτημα και στον Υπουργό, αλλά και στην Αναπληρώτρια Υπουργό -που ξέρουμε ότι ενδιαφέρεται για το θέμα αυτό- για ποιο θηλασμό μιλάμε, όταν ξέρουμε ότι οι γυναίκες στον ιδιωτικό τομέα οφείλουν στις σαράντα ημέρες, στο δίμηνο ή στο τρίμηνο να επιστρέψουν στη θέση τους, αλλιώς πολλές φορές κινδυνεύουν να χάσουν και τη δουλειά τους.

Επίσης, θέλουμε να πούμε ότι μία ουσιαστική παρέμβαση για το ζήτημα του μητρικού θηλασμού θα ήταν στα μαιευτήρια, όπου πριν προλάβουν οι γυναίκες και τα βρέφη τους να βρουν τη σχέση τους με τον θηλασμό –η οποία δεν είναι αυτονόητη- επεμβαίνουν τα υποκατάστατα του μητρικού γάλακτος και μοιράζονται δωρεάν στα μαιευτήρια, με αποτέλεσμα να κάνουν δυσκολότερη τη σχέση των γυναικών με τα βρέφη τους.

Περνάω στις τροπολογίες που έχουν κατατεθεί.

Σε ό,τι αφορά την υπουργική τροπολογία που φαίνεται ότι κάνει δεκτή ο Υπουργός, την με αριθμό 2165/184 που αφορά την ανά τριετία πιστοποίηση της γνώσης ηλεκτρονικών υπολογιστών, έχουμε καταθέσει και ερώτηση, κύριε Υπουργέ –αν ακούτε- για το θέμα αυτό. Είναι απαράδεκτη η επαναφορά! Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει κάθε τρία χρόνια να πηγαίνουν σε ένα πιστοποιημένο κέντρο, να πληρώνουν ένα παράβολο –αυτήν τη στιγμή δεν έχω πρόχειρο το κόστος του παράβολου- για να πιστοποιείται η ικανότητά τους χρήσης των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Είναι μία επιπλέον επιβάρυνση ανθρώπων που πολλές φορές μισθοδοτούνται κάτω από το κατώτατο μισθολόγιο ή που δεν έχουν εργασία. Να την ξανασκεφθείτε!

Σε ό,τι αφορά την παράγραφο 5 της ίδιας υπουργικής τροπολογίας, προβλέπεται η παραμονή στη διαθεσιμότητα έως την 31η Μαΐου 2015 των υπαλλήλων για τους οποίους ο χρόνος διαθεσιμότητας έληξε μέχρι τη δημοσίευση των προτεινόμενων ρυθμίσεων. Αυτό είναι θετικό.

Όμως, πρέπει να ρωτήσουμε εδώ τον Υπουργό αν στη ρύθμιση αυτή περιλαμβάνει τους υπαλλήλους των πανεπιστημίων, των οποίων η διαθεσιμότητα έληξε τον Μάιο του 2014. Τότε είχε βγει τροποποιητική διάταξη που τους έδινε παράταση για οκτώ μήνες και έτσι η προθεσμία αυτών των συγκεκριμένων λήγει στις 8 Ιανουαρίου 2015. Θεωρούμε ότι πρέπει να επεκταθεί ο χρόνος και για αυτούς τους υπαλλήλους.

Σε ό,τι αφορά την υπουργική τροπολογία για την παραμονή στην εργασία ιατρών μέχρι τη συμπλήρωση κατά ανώτατο όριο του εξηκοστού έβδομου έτους ηλικίας. Δεν ξέρω τι θα πουν εδώ και οι γιατροί Βουλευτές. Εγώ θα ήθελα με προσοχή να τους ακούσω. Είναι αντίθετοι;

Υπάρχουν γιατροί οι οποίοι συμφωνούν, γιατροί οι οποίοι αντιτίθενται. Θέλουμε να ακούσουμε και το διάλογο μέσα στην Αίθουσα για να τοποθετηθούμε σε ό,τι αφορά τα εξήντα επτά χρόνια στη συνταξιοδότηση των γιατρών.

Για τα θέματα που αφορούν το Υπουργείο Παιδείας να πω ότι συμφωνούμε με το δικαίωμα μετάθεσης για συνυπηρέτηση και στους εκπαιδευτικούς που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης και όχι γάμου. Φυσικά ό,τι ισχύει για τους μεν πρέπει να ισχύει και για τους δε.

Όλες οι άλλες ρυθμίσεις, κυρίως αυτές που έχουν να κάνουν με τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και που κατά την άποψή μας βρίσκονται στο όριο της συνταγματικότητας, καθώς επεμβαίνουν στο αυτοδιοίκητο των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, θα πρέπει κατά τη γνώμη μας να αποσυρθούν.

Έρχομαι τώρα σε κάποιες άλλες υπουργικές τροπολογίες. Θα ασχοληθώ με αυτήν που αφορά τη θητεία των υπηρετούντων κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου επικουρικών ιατρών μέχρι τις 30-6-2015.

Κύριε Υπουργέ, ο κ. Γρηγοράκος μάς είχε υποσχεθεί σε αυτήν την Αίθουσα ότι η θητεία των επικουρικών ιατρών που λήγει τώρα, στο τέλος του χρόνου, θα παραταθεί για έναν τουλάχιστον χρόνο. Εδώ μας λέτε για τις 30-6-2015 εάν η θέση δεν έχει προκηρυχθεί και υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει ανάλογη πίστωση στον προϋπολογισμό του νοσοκομείου.

Εμείς θέλουμε να σας πούμε ότι πρέπει να παραταθεί για ένα έτος και όχι μόνο των επικουρικών που λήγει στις 31-12-2014, αλλά και των επικουρικών που λήγει τον Ιανουάριο, το Φεβρουάριο και το Μάρτιο του 2015, καθώς σύμφωνα με τις εξελίξεις η διαδικασία θα είναι προεκλογική και αμέσως μετεκλογική και οι άνθρωποι αυτοί θα κληθούν να φύγουν από τα νοσοκομεία. Οι συνέπειες αυτού θα είναι πάρα πολύ δυσμενείς για τη λειτουργία των νοσοκομείων της χώρας, γιατί ξέρουμε σε ποια κατάσταση βρίσκονται αυτήν τη στιγμή. Άρα θα θέλαμε να προβλεφθεί.

Σε ό,τι αφορά την υπουργική τροπολογία 2205/198 που αναφέρεται στον Εθνικό Συντονιστή για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς, συμφωνούμε.

Για την υπουργική τροπολογία 2234/207 θα μιλήσει αναλυτικά η Βουλευτής μας.

Ευχαριστώ.